ژباړه: عطا محمد میاخېل
۱ ـــ په دې باور چې قرباني یو.
۲ ـــ په دې باور چې کولای شو، نورو ته بدلون ورکړو.
۳ ـــ په دې باور که چېرې د فلاني پرځای وای، نو غوره ژوند به مې درلوده.
۴ ـــ په دې باور له نورو څخه هیله لرل، چې نور باید زموږ له هیلو سره سم چلند وکړي.
۵ ـــ په دې باور، چې مقام او د خوشالۍ احساس ته د رسېدو له پاره، هرو مرو د یوه ځانګړي شخص حضور ته اړتیا لرو.
۶ ـــ دا چې تل اړینه ده، ثابته کړو، چې موږ په حقه یو او سمې خبرې کوو.
۷ ـــ په دې اړه خواشینی اوسېدل، چې نور زموږ په هکله څه فکر کوي.
